جشن روز همسفر روز چهارشنبه مورخ 1402/5/25 در جمع گرم مسافران و همسفران سروج برگزار گردید.

همسفران پای در سفری نهاده که ظاهراً ناخواسته می نماید، اما گذشت زمان نشان داده و خواهد داد که شما عزیزان در احیاء پیوند محبت بال دیگر پرواز هستید. با گذشت و فداکاری در پرتو آموزه های سروج پرواز خود را به سوی قله رهایی ادامه داده تا از حلاوت این سفر بهره مند گردید.

روزتان پرشگون و وجودتان گرامی باد..........."مسافران وهمسفران سروج"

دلنوشته مسافر سفر دوم حسین کشانی:

همسفر عزیز، می دانم که ابتدای راه فکر می کردی سوار قطار اشتباهی شده ای که تو را به هولناکترین دره ها می برد، اما گاهی اوقات قطار اشتباه ما را به مسیر درست هدایت میکند مسیری که در آن یاد می گیری چگونه عشق بورزی، ببخشی و زندگی کنی؛ در سفری که ناخواسته وارد آن شدی هر آنچه را داشتی از دست دادی، نفرت، کینه، خشم، طمع، درد همه را آرام آرام از خود دور کردی و به جای آن بذر مهر، محبت و معرفت را کاشتی، همچون مادری مهربان آبیاریش کردی تا رسیدن بهار صبوری کردی جوانه صبر تو نه تنها دل خودت را، حال دل جماعتی را خوب کرد، ثمره درخت تو سبب آزادی و رهایی منی شد که در صحرای بی ثمر گم شده بودم. جاده تکراری زندگیم را بالا و پایین می کردم و در سیاهی که خود باعثش بودم غرق شده بودم. نور جوانه سایه درخت تو برای من امیدی در نا امیدی شد تا با کمک شاخه های افتاده ات مسیرم را پیدا کنم و همراهت به سوی خوشبختی قدم بردارم در این روز فرخنده همه ما مسافران گرد هم آمده ایم تا به پاس تلاش ها، ایستادگی ها، مقاومت ها و صبوریت از تو تشکر کنیم روزت مبارک".

دلنوشته مسافر سفر دوم مظاهر:

آنکه ناخواسته وارد بازی شد همسفر بود، آنکه بیماری زائد گرفت و جانش در عذاب بود همسفر بود، آنکه نگاهش درد بود و راهش را گم کرده بود همسفر بود، آنکه صبر ایوب را پیشه زندگی کرده بود همسفر بود، آنکه ایستادگی کرد و قوی شد در برابر مشکلات همسفر بود، آنکه صفتهای گذشته را تبدیل به صفتهای ارزشی کرد همسفر بود، آنکه از آمدن به جلسات هدف داشت همسفر شد، آنکه بال پرواز مسافر شد همسفر شد، آنکه برای رهایی دیگران عاشق شد و عشق داشت همسفر شد، آرامش امروز را مدیون همراهی تو می دانم و به تلاش هدفمندانه ات احسن و آفرین می گویم، شما همسفران لایق بهترین ها هستید " روز همسفر مبارک".

دلنوشته مسافر سفر اول اصغر:

من این روز عزیز و قشنگ را به جناب آقای مفتون و به خانواده بزرگ سروج و مخصوصاً به تمام همسفران سروج تبریک می گویم. با توجه به اینکه اینجانب از همراهی همسفرم در جلسات بنابر دلایلی محروم هستم ولی قدر دان صبوری ایشان می باشم، و تمامی همسفران عزیز و محترم سروج که مانند خانواده ام هستند دوستشان دارم و خیلی برایم عزیز هستند. می خواهم بگویم همسفران، شما سختی های زیادی کشیده اید و غم های زیادی در وجودتان حس کرده اید، حرفهای نامربوط اطرافیان و نیش و کنایه های زیادی شنیده اید، خیلی ها دلتان را شکستند اما همیشه صبر پیشه کرده اید و همه ناملایمات را به خاطر آبروی خانواده به جان خریده اید، و من به عنوان مسافر به پاس این همه بزرگی و عظمت شما سر تعظیم فرود می آورم. می خواهم بگویم به خودتان ببالید که خداوند هدیه ای گرانبها به شما هدیه داده است و آن هم تقدیر و فرمان الهیست، که طوری رقم خورده است که به شما اذن ورود به مجموعه سروج داده شده و عنوانی بسیار زیبا به نام همسفر که همگی شما لیاقت آن را دارید هدیه داده شده، که پا به پای مسافران بلکه می توانم بگویم همیشه جلوتر از مسافران بوده اید و با آموزش های ناب الگوی مناسبی برای اینجانب بوده اید، و من بسیار از شما یاد گرفتم وخیلی خیلی به شما افتخار میکنم، با تشکر".

صحبتهای جناب سرهنگ طاهر زاده:

در اصل این افتخاری است که به من داده شده که خودم را همسفر معرفی کنم.و از این بابت کمال تشکر را دارم. می خواهم بگویم، مسافران چون رها شدند احساس قدرت میکنند ولی لااقل امثال من خوب می دانند همه تلاش و زجر را همسفران کشیده اند. رها شدن کار بزرگی است، اما مسلماً یک مسافر سختی تصمیم خودش را می کشد چون هر کسی مسئول کار خودش است، ولی کسی که مسئولیت رفتار دیگری را به دوش می کشد، این کار خیلی بزرگتری است. صحبت مهمی که فکر میکنم لازم است گوشزد بشود اینکه پایداری این خیمه خیلی مستقیم به شما و رعایت حرمت هایی که به آن پایبند بودید، مربوط می شود. چون هر چیز خوبی اگر به آن توجه نکنید می تواند ذره ذرده از بین برود. خواهش من این است که بگذارید چیزهای خوب بماند، پایبندی شما و مستقیم ماندن در این راه درست، باعث پایداری این مجموعه و این تفکر خواهد شد، که هم خیر و برکت آن به دیگران خواهد رسید وهم اینکه خودتان پایدار و شاد این مسیر را ادامه می دهید. انشالله امروز مبارک همه شما باشد و شیرینی درمان نوش جان همه باشد. خدا را شکر میکنم که میان این همه مردم گرفتار، شما معجزه آسا رها شدید. انشالله این تفکر بسط بیشتری پیدا کند و باعث نجات بیشتر انسان ها شود. هیچ وقت نمی توانم تقدیر و تشکر از جناب آقای مفتون و این تفکر داشته باشم، قطعاً تقدیر اصلی را خداوند میکند و ایشان جزء کسانی هستند که واقعاً از صمیم قلب دوست دارم به ایشان التماس دعا بگویم چون حتماً خدا دوستشان دارد.