روز چهارشنبه مورخ 1402/3/31 جشن تولد پنج سالگی مسافر میثم و همسفر زیلایی در میان جمع گرم و پرشور مسافران و همسفران برگزار گردید.

مسافر میثم و همسفر زیلایی:

شما عزیزان با فرمانبرداری و ادب، سفر اول خود را به پایان رساندید. خوشحالیم با وجود دغدغه های کاری در خدمت به همدردان خالصانه کوشا هستید. نیک بدانید این ارزشمندی معنوی و مادی را باتوکل به خدا همراه خواهید کرد. تولدتان مبارک (مسافران و همسفران سروج)

مسافر احمد راهنمای مسافر میثم:

تولد پنج سالگی مسافر میثم و همسفر زیلایی را تبریک عرض میکنم این جشن تولدها انشااله رقم بخورد و ما هم در این جشنها شاد باشیم. ویژگی بارز مسافر میثم در این چند سالی که به جلسات می آید همان فرمانبرداری ایشان است که در پارچه نوشته برای ایشان نوشته شده است. مسافر میثم هم در سفر اول و هم در سفر دومش فراز و نشیب های زیادی داشت اما باور و اعتقاد قلبی او نسبت به جلسات باعث شد که در جلسات ثابت قدم بماند.و هیچ موقع سختی ها در رسیدن به هدفش خدشه ای نداشت و از جلسات دور نشد. شاید در مدت کوتاهی از نظر روحی به هم می ریخت اما چون روحیه فرمانبرداری داشت تمام فرامین جلسه را اجرا می کرد و سعی کرد که دستش در دست جلسات بماند و این باعث رشد او هست و من آرزوی موفقیت برای خود ایشان و همچنین همسفرشان دارم و انشالله که شاهد جشن تولدهای بیشتری برای ایشان باشیم.

 همسفر غلامی راهنمای همسفر زیلایی:

من هم این روز عزیز و خجسته را به استاد راهنمای عزیز جناب آقای مفتون و کل جلسه و جمعیت سروج تبریک می گویم. وافتخار میکنم که در این جایگاه قرار گرفتم. در سفر اول در خدمت همسفر زیلایی بودم، ایشان بعد از مسافرشان با توجه به تغییراتی که در ایشان دیده بودند وارد جلسات شدند و طبق دستور جلسه امروز خواسته معقول در ایشان ایجاد شد و ادامه دادند. در سفر اول ایشان واقعاً فرمانبردار بودند و هر تکلیف و برنامه ای بود انجام می دادند، تا اینکه وارد سفر دوم شدند، در سفر دوم هم همیشه در هر جایگاهی خدمت می کردند، سعی می کردند در حد توان خودشان در چهار چوب جلسات باشد و هر باری که نقد می شدند با جان و دل می پذیرفتند. و باز هم تکالیف را با عشق به صورت مرتب و منظم می نویسند و با آموزشها دانایی را برای تربیت و اصول زندگی کردن کسب می کنند تا به تغییر نگاه در مورد زندگی برسند. انشااله در این راه مستدام باشند و در کنار همدیگر بتوانند این سفر را به خوبی طی کنند.

مسافر میثم:

با بیش از پنج سال تخریب از الکل، حشیش و تریاک وارد جمعیت مقدس سروج شدم طول سفر اولم با تشکر از تفکر درمانی سروج و قدردانی از راهنمایی های احمد آقا و همراهی همسفرم هجده ماه طول کشید، درمان براساس علائم بالینی، دارو شربت شفا بخش اپیوم، و هم اکنون پنج سال وهفده روز است که خودم را از اعتیاد پس گرفتم و در حال سپری نمودن سفر دوم هستم. ضمناً سفر نیکوتین داشتم با تخریب حداقل بیست سال سیگار و انواع دخانیات، سفر درمانی را شروع کردم، با دارو آدامس نیکولایف،به راهنمایی استاد عزیزم جناب آقای مفتون، طول سفرم ده ماه بود و هم اکنون دو سال و یازده ماه است که از بند سیگار و دخانیات هم رها شدم.

فقط می توانم شکر کنم که اینجا هستم، جایی که برای اولین بار به یک فرد رها شده حسودی کردم، در یک مغازه بود که همدیگر را به صورت اتفاقی دیدیم حال ایشان خیلی خوب و حال من بسیار بد بود و اسم کنگره را گفتند که اصلاً نشنیده بودم، همان موقع من از خدا خواستم که حال من هم خوب بشود، شاید یکی دو ماه بعد با یک اتفاقی که شاید خودم می خواستم رقم بزنم یک نفر آدرس اینجا را به من داد. با توهم دانایی زیادی که داشتم، به این جلسات آمدم و هرچقدر مصرف مواد من را تحقیر میکرد کتاب بیشتری می خواندم، سی دی ها و سخنرانی ها را می شنیدم تا خودم را بالا بکشم و دیده شوم و اینها بار اضافی و سدی برای تغییرم شد. روبروی خودم ایستادم. زمانی من دانایی کسب کردم و حالم خوب شد که فهمیدم نمی دانم، یا هر چه می دانم اشتباه می دانم و به درد تفکر درمانی اعتیاد نمی خورد. دانایی باعث شد که من در برابر تغییر مقاومت نکنم. چرا که من با آن حالی که داشتم هم خودم از خودم سوء استفاده میکردم و هم اجازه میدادم دیگران سوء استفاده کنند، و هم با آن داشته هایم از دیگران سوء استفاده می کردم. امیدوارم لایق این جهان بینی باشم شاید یک روزی با نداشتن جهان بینی اشتباهاتی کردم آن موقع نمیدانستم اما الان اگر با داشتن اینچنین کلید و قدرتی اشتباهاتی بکنم پلیدی است، و شاید نتوانم هیچ وقت خودم را ببخشم. و خوشحالم که اینجا هستم. امروز اگر من اینجا ایستادم خدمتگزارانی بودند که ایستادند و درمان را سینه به سینه به امثال من نوعی رساندند.و همین جا با تمام وجودم از این عزیزان تشکر میکنم و دستشان را می بوسم.

همسفر زیلایی:

"سلام بر مردی که از قلبها وارد می شود، و با محبت نسخه می پیچد، و دیگران که در دارالفنون حیات آموزش دیده اند، از برخورد و نسخه پیچی برای مسافران و همسفران عاجزند". سلام دوستان زیلایی هستم یک همسفر؛اول از همه خدا را شاکرم که الان در بهترین و امن ترین نقطه جهان هستی ایستادم، تشکر و قدردانی میکنم از کاشف بیماری اعتیاد استاد حسین دژاکام، تشکر و قدردانی میکنم از استاد راهنمای عزیزم جناب آقای مفتون که اگر الان اینجا ایستاده ام فقط و فقط به خاطر ایستادگی و استقامت ایشان بوده است، چون این بستر را برای من و امثال من فراهم کرده اند. تشکر و قدردانی میکنم از تک تک زحمات همسفر غلامی که صبورانه ایستادند تا اینجا من الان در کنار ایشان بایستم، همچنین از مسافر احمد عزیز، و از تک تک سر لژیون ها، و همه مسافران و همسفران، حتی تازه واردینی که امروز به جلسه آمدند تشکر میکنم. امیدوارم بتوانم یک رهجوی واقعی که لایق این جلسات است باشم.

آرزوی مسافر میثم: درِ این مکان به روی کسانی که مثل من ویرانه بودند باز است خداوندا مسیر آنها را به داخل اینجا هموار کن.

آرزوی همسفر زیلایی: امیدوارم یک روزی کل دنیا به درک بیماری اعتیاد برسند.