جلسات سروج از زمان تشکیل تاکنون هر هفته پنجشنبه چه با حضور حداقلی و چه حضور حداکثری، جلسات شناخت اعتیاد را برگزار می کند. زیرا می خواهد به مصرف کننده، به خانواده و به جامعه بفهماند اعتیاد آن چیزی نیست که افراد می گویند و راجع به آن فکر می کنند. بلکه فرد مصرف کننده خواسته یا ناخواسته دچار یک بیماری شده که برای آن راه حلی به نام درمان است که اگر به درمان برسد، می تواند خیلی سالم زندگی کند

موضوع کارگاه آموزشی: لزوم شناخت بیماری اعتیاد

استاد: مسافر سفر دوم علی

تاریخ: چهارشنبه 1402/2/6

در ابتدا تولد اولین سال رهایی مسافر ایرج و همسفر احمدی را خدمت ایشان، جناب آقای مفتون و کل جمعیت سروج تبریک عرض می کنم.

شناخت بیماری اعتیاد نه تنها برای مصرف کننده و خانواده هایشان، بلکه برای همه افراد جامعه لازم است؛ زیرا یکی از معضلات و مشکلات اصلی جامعه ای که در آن زندگی می کنیم اعتیاد است.

اینکه از موضوعی شناخت نداشته باشیم خیلی بهتر از این است که شناخت غلطی داشته باشیم. چنانچه تعریف کلی اعتیاد در جامعه فردی است که مواد مخدر مصرف می کند و اگر همین شخص چند روز یا چند ماه این مواد را مصرف نکند، به او پاک گفته می شود حتی اگر خصوصیات و عملکرد و رفتارهای فرد معتاد را داشته باشد و اگر باز دوباره بعد از آن به سمت مصرف مواد برگردد آن موقع به او برچسب بی غیرت، بی اراده، مجرم، روانی و... زده می شود.

برای همین برای همه افراد جامعه لازم است که به شناخت واقعی اعتیاد پی ببرند تا تغییر نگاه در آنها شکل بگیرد. جلسات سروج از زمان تشکیل تاکنون هر هفته پنجشنبه چه با حضور حداقلی و چه حضور حداکثری، جلسات شناخت اعتیاد را برگزار می کند. زیرا می خواهد به مصرف کننده، به خانواده و به جامعه بفهماند اعتیاد آن چیزی نیست که افراد می گویند و راجع به آن فکر می کنند. بلکه فرد مصرف کننده خواسته یا ناخواسته دچار یک بیماری شده که برای آن راه حلی به نام درمان است که اگر به درمان برسد، می تواند خیلی سالم زندگی کند حتی نسبت به زمانی که مواد مصرف نمی کرده یا نسبت به آن کسی که در زندگی اش اصلاً مواد مصرف نکرده است. این بحث مربوط به همه افراد جامعه است نه فقط مصرف کننده، برای همین شعار جلسات ما این است: «بیایید اعتیاد را بشناسیم آن طور که هست نه آنگونه که می گویند». و حضور افرادی مثل رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر، شهردار و فرماندار و کمک آنها برای برپایی جلسات نتیجه همین تغییر نگاه به خاطر شناخت واقعی از اعتیاد است.

اما شناخت اعتیاد چه لزومی برای مصرف کننده و خانواده ها دارد؟

مصرف کننده بدون تعارف با خود، باید بفهمد در کدام دسته از مصرف کننده ها قرار دارد؛ آیا هنوز دوستدار مواد هست و از آن لذت می برد یا نه خواستار رهایی از شرّ مواد است. اگر کسی خواستار رهایی است، باید بداند دچار فرابیماری شده که هم در صور آشکار(جسم) و هم در صور پنهان(رفتار، تفکرات ) او اثر گذاشته است و این بیماری با مصرف نکردن مواد درست نمی شود. چون یک سری فعل و انفعالات و تغییرات و جایگزینی ها در جسم و طرز تفکرات شخص ایجاد شده که باید همزمان با هم درست شود. همچنین فرد خواستار رهایی ملزم به قبول مسئولیت درمان خودش است. باید بداند اعتیاد درمان دارد و راه حل آن هم رعایت پروتکل درمان است: -داروی مناسب- اختصاص دادن زمان مناسب و - آموزش گرفتن و کاربردی کردن آموزشهاست.

لزوم شناخت اعتیاد برای خانواده ها هم، پذیرش، پذیرش و پذیرش است. خانواده باید بپذیرد مصرف کننده بیمار است و نه تنها او که هیچ کس دیگری نمی تواند برای او کاری بکند تا زمانی که خودش بخواهد. خانواده باید بپذیرد خودش هم تحت تأثیر بیماری مصرف کننده قرار گرفته و بیمار شده و باید درمان شود تا آن پذیرش سوم به وجود بیاید و با در نظر گرفتن زمان و آموزش گرفتن به درمان برسد. وقتی خانواده برای خودش بیاید، دنبال این نیست که مصرف کننده را به زور به جلسات بیاورد و با بالا و پایین شدن حال مصرف کننده به هم نمی ریزد.

پس شناخت اعتیاد هم برای مصرف کننده هم برای خانواده هم برای جامعه لازم و ضروری است تا تغییر دیدگاهی نسبت به آن پیدا کند. تا فردی اعتیاد را به صورت واقعی درک نکند و نشناسند، نمی تواند درکی از درمان داشته باشد.

با مصرف مواد یک شکاف و فاصله ای بین فرد مصرف کننده و خانواده اش به وجود می آید که این باعث به وجود آمدن مشکلات زیاد دیگری می شود. یکی از اهداف جلسات شناخت اعتیاد برای مسافران و همسفران این است که این شکاف از بین برود. اگر خانواده به طور نسبی درک کند که مصرف کننده دوستدار مواد بیماری است که عاشق بیماری اش است و مصرف کننده هم به اندازه یک درصد و یا کمتر درک کند که مصرف مواد و بی تعادلی های رفتاری و طرز تفکر غلطش چه عذاب و رنجی به خانواده، پدرو مادر و همسر و فرزند می دهد خیلی از مشکلات به راحتی حل می شود.

چه مصرف کننده تمکن مالی داشته و به راحتی مواد تهیه کند و چه در مضیقه باشد و به سختی مواد تهیه کند، بی تعادلی دارد و در هر دو حالت به خانواده عذاب می دهد. اگر مصرف کننده این موضوعات را درک کنند بخش عظیمی از مشکلات حل می شود.

یکی از مسئولیتهایی که با شناخت اعتیاد برای مصرف کننده ایجاد می شود، ایمان سوزی نکردن است. کسی که به جلسات آمده و درمان را پذیرفته باید بداند نسبت به خود و خانواده و جامعه مسئول است و اگر مسیر را به خوبی طی نکند هم برای خودش هم برای خانواده و هم برای جامعه ایمان سوزی می کند و بدترین ضدارزشی این است که ایمان سوزی کند؛ زیرا رفتار او مهر تأییدی بر باور جامعه می شود که اعتیاد بی غیرتی، بی ارادگی و... است. پس اگر کسی پذیرفت و اینجاست، باید این مسئولیت را بپذیرد که مسیر را درست طی کند تا حداقل ایمان سوزی برای خودش و خانواده نکند.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: سعید- میثم1- کیانوش- احسان- امید- عباس(سفردوم)- آرش-

همسفران: استکی- شاکرین- رضایی- دوستی- موسوی- مکری- اکبری-

مسئول کارگاه آموزشی:

مسافر سفر دوم حسین

پشتیبان کارگاه آموزشی:

مسافر سفر دوم ابراهیم

مسئول نظم کارگاه آموزشی:

مسافر سفر دوم مظاهر